Morinda citrifolia- de geschiedenis van de ”godenvrucht” uit de Stille Oceaan.
Noni: sinds duizenden jaren wordt in Polynesië het sap van een heel speciale wilde vrucht als beproefd huismiddel gebruikt.

Het is een ondeelbaar bestanddeel van de Polynesische cultuur, die rijk is aan verhalen over de wonderbaarlijke vrucht (zo groot als een aardappel) van de op de hele eilandengroep welig gedijende “Koningin der planten”, zoals ze door de inwoners genoemd wordt.

De Morinda citrifolia, in de volksmond ook Noni (of ”Nonu”, dan wel “Nono”) genoemd, is in de verschillende manieren in het Indo-pacifische gebied evenals in Midden-Amerika sinds ongeveer 2000 jaren bekend en behoort heden nog tot de belangrijkste planten van deze culturen.

Alle delen van de plant worden gebruikt, wortel, stengel, vrucht, zaden en blad. Voor de natuurvolken dient de vrucht als voedingsmiddel, bron van anti-oxidanten, als economisch nuttig gewas (kleurstofwinning uit wortel en stengel) en niet in de laatste plaats als waardevolle plant (pakkingen en theeën uit de bladeren, Noni-essences uit alle plantendelen).

Ondanks vele positieve berichten over het brede werkingsgebied van de plant – door zeevaarders en avonturiers uit vroegere eeuwen tot aan de wetenschappelijk gefundeerde onderzoekspublicaties – werd Noni in Europa pas aan het einde van de 20e eeuw bekend.

Succesverhaal van een oude krachtige plant

In het jaar 1993 ontdekte John Wadsworth (later lid TNI) op Tahiti deze plant en de vervaardiging van vruchtensap door lokale eilandbewoners. Hij nam vruchtensap mee en liet ze onder andere door de biochemicus Prof. Ralph Heinicke (University of Hawaï) onderzoeken.

Prof. R. Heinicke is een vooraanstaand specialist op het gebied van het enzymonderzoek. In opdracht van Dole Ananas (”s werelds grootste ananasproducent) onderzocht Prof. R. Heinicke in de 60er jaren industriële toepassingen van het geïsoleerde spijsverteringsenzym bromelaine.

De resultaten van deze onderzoekingen waren zo opzienbarend dat onderzoekers in Japan, Hawaï, Frankrijk, Mexico en de USA zich over deze ontdekking ontfermden en zijn uitkomsten bevestigden.

Er werd een procédé ontwikkeld en gepatenteerd dat jarenlange houdbaarheid in glazen flessen mogelijk maakt, waarbij alle stoffen van het sap volledig behouden blijven.

Levensmiddelspecialisten maakten het pure sap van de wilde vruchten smakelijk door minimale toevoeging van verschillende vruchtensappen (druiven- en blauwe bosbessensap). Zo drinken zelfs kinderen dit sap.

De marktintroductie van dit vruchtensap in de USA in 1996 ontwikkelt zich ondertussen tot een van de grootste hits in de levensmiddelenbranche.

De Europese Nieuwe Voedingsmiddelen goedkeuring is sinds juni 2003 een feit.

De ingehouden eerbied van de Polynesiërs tegenover hun wilde vrucht veranderden in ongeremde hartstocht en nationale trots: Noni werd als het ware onverwachts een van de grootste exportproducten van hun economie en gaf duizenden families van plukkers milieuvriendelijke en goedbetaalde arbeidsplaatsen.

Omvangrijke wetenschappelijke onderzoekingen door onafhankelijke universiteiten hebben laten zien dat het bij dit vruchtensap mogelijk om de belangrijkste ontdekking sinds decennia gaat op het gebied van natuurlijke voeding.

Sinds 2003 is dit vruchtensap ook in Nederland beschikbaar in 1 liter flessen.

TAHITIAN NONI™ Sap is een pure nonisap met de toevoeging van druiven- en blauwe bosbessen concentraat.